ఈ హరగోపాల్‌ రామ్… ఎస్‌కేబీఆర్‌ ముఖద్వారం…
ఇంతా చేసి ఇదంతా ఓ జడ్జి గారి అబ్బాయి గురించి. మరో నవతరం సంస్కృతం అధ్యాపకుడి తండ్రి గురించి. గోదారోళ్లం కదా… అందరినీ కలుపుకుంటాం కదా. వాళ్లు కూడా మనలో కలిసిపోతారు కదా. ఇప్పటి ఈ పెద్దాయన కూడా ఆ ఉడుకుడుకు యవ్వనంలో అలా గోదారోళ్లతో కలిసిపోయిన ఓ కుర్రాడు. జడ్జీలకి న్యాయం, ధర్మం ఉంటుంది కాని ఏలికలకు ఉండదు గాక ఉండదు. అందుకుని ఆ ఏలిన వారు అప్పుడెప్పుడో ఏం చేసారంటే ఈ జడ్జి గారిని అమలాపురం బదిలీ చేశారు. ఆ జడ్జి గారు తన సామనులతో పాటు సంసారాన్ని కూడా కోనసీమకు తీసుకొచ్చేశారు. నిజానికి ఆ న్యాయమూర్తే గారే కాదు. ఎవ్వరైనా అలా చేయాల్సిందే. అలా పట్టణ ప్రవేశం చేసినాయనే డీ.వీ.ఎస్. హరగోపాల్‌ రామ్. ఈ హరుడు, గోపాలుడు సరే చివరాఖర్న ఆ రామ్ ఎందుకు అనే అనుమానం వస్తుంది. రావాలి కూడా. ఎందుకంటే కోనసీమోళ్లం కదా. అలా అనుమానించేది మనమే కదా. అందుకే చెబుతున్నాను ఈ రామ్ గురించి. ఈ హరగోపాల్‌ గారి తాత గారు… రాఘవయ్య గారు, తన ప్రాణార్పణతో మనకి సొంత రాష్ట్రం సిద్ధించేలా చేసిన పొట్టి శ్రీరాములుగారు మంచి స్నేహితులట. ఈ “ట” ఎందుకంటే ఈ మాట హరగోపాల్‌ గారే చెప్పారు నాకు. ఆయన చెప్పే వరకూ మనకి తెల్దు కాబట్టి అన్నమాట. అన్నమాట కాదు… పది వేల ఎనిమిది వందల రూపాయలు విలువ చేసే శ్యామ్‌సంగ్‌ వారి సెల్‌ఫోనులో విన్నమాట. సరే, ఆ పెద్దలిద్దరు మంచి స్నేహితులు కదా… అందుకని ఆయన గుర్తుగా హరగోపాల్‌ గారికి రామ్ అనే పేరు కూడా పెట్టారన్న మాట. దీని వలన చేత ఏమర్థౌ అయ్యిందంటే హరగోపాల్‌ రామ్ గారి కుటుంబమంతా స్నేహానికి విలువే కాదు… పేరు, ప్రేమ ఇచ్చేంత గొప్పవాళ్లని చెప్పేందుకే.
అలా అమలాపురం వచ్చేసిన హరగోపాల్‌ రామ్ గారు అటు సబ్రహ్మణ్యేశ్వర స్వామి వారి గుడి, ఇటు గడియారస్ధంబాలకి సరిగ్గా మధ్యలో ఉండే జిల్లా పరిషత్‌ పాఠశాలలో పదో తరగతిలో చేరారు. అక్కడ తొలిసారిగా పాస్‌పోర్టు ఫొటో తీయించుకుని పెద్ద పరీక్ష రాసి ప్యాసయ్యారు. ఆ తర్వాత ఏం జరిగిందంటే బోడసకుర్రు, కొమరగిరిపట్నం వెళ్లే దారి మధ్యలో సరస్వతి కొలువై ఉంటుంది. అదే ఎస్‌కేబీఆర్‌ కళాశాల. అదిగో అక్కడే ఇంటర్మీడియట్‌లో చేరారు. ఇప్పుడే ఫోన్‌లో చకచకా మాట్లాడేసిన ఈ హరగోపాల్‌ రామ్ గారు ఆ యొక్క చిన్నతనంలో మరీ చురుకుగా ఉండే వారని నాకు తెలిసొచ్చింది. ఎంత చురుకంటే ఆ ఎలక్యూషన్‌, డిబేట్‌ల్లో పాల్గొని ఫస్ట్‌ ప్రైజ్‌లు కొట్టేసే వారు. అలాంటి సమయాన, ఆ అద్భుత ఘడియల్లో ఓ పాలి కాలేజిలో “NEWS PAPERS AND THIER ROLE“అనే అంశంపై పోటీ పెడితే హా…శ్చర్యంగా ఫస్ట్‌ ప్రైజ్‌ కొట్టేశారు. లవకుశ సినిమాలో సీతమ్మ అంజలీదేవిని అన్న ఎన్‌టీఆర్‌ అడవులకు పంపేస్తుండగా… కాంతారావు ఎక్స్‌ప్రేషన్‌ లేని మోముతో గుర్రబండి నడుపుతూండగా వస్తుంది చూడండి ఓ పాట… ఏ నిమిషానికి ఏమి జరుగునో అని.. అయితే అది చూసి ఏడుపొస్తుందనుకోండి. కానీ ఈ హరగోపాల్‌ గారికి మాత్రం ఆనందాన్నిచ్చింది. ఆ పాటలో అన్నట్లు ఆ నిమిషానికి ఏం జరిగిందంటే ఎకనామిక్స్ లెక్చరర్‌ కేకేఎమ్‌ గారు అదే… కాశీభట్ల కృష్ణమూర్తి గారు కనిపించారు. వెంటనే ఈ రామ్‌గారిని దగ్గరికి తీసుకుని “వురేయ్‌ అబ్బాయి హరగోపాల రామూ… నీలో విషయం ఉందిరా. నాకు నచ్చావు. ఎంత నచ్చావంటే నీకు నేను నేర్చుకున్నదంతే చెప్పేయాలన్నంత నచ్చావు” అన్నారు. అనడమే కాదు… చెప్పేశారు కూడా. అలా కేకేఎమ్‌ గారి కుడిచేయి హరగోపాల్‌రామ్‌ గారి భుజం మీద పడగానే ‘వటుడింతై’ అంటారు చూడండి అలా ఎదిగిపోయారు.
అంటే అన్నావంటారు కాని… ఏ చార్టెడ్‌ అకౌంటెంట్‌ అయినా ఆర్టికల్స్ పూర్తి చేయకుండా చార్టెడ్‌ అకౌంట్ చదువు పూర్తి చేస్తారండి…!? నాకు తెలిసి ఇసాకపట్నంలో ఉండేటటువంటి బ్రహ్మయ్య అండ్‌ కంపెనీలో వారు కూడా అలా చేసి ఉండకపోవచ్చు. కానీ మోస్ట్‌ ఒబీడియంట్‌ స్టూడెంట్‌ అయిన హర గోపాల్ రామ్ గారు అలా ఆర్టికల్స్ కాకుండానే సీఏ చదివేశారు. అలా చదివేసి ఆనక వైశ్యా బ్యాంక్‌లో ఉన్నతోద్యోగంలో చేరారు. అక్కడ అంచలంచెలుగా ఎదిగారు. అక్కడి నుంచి వచ్చేసి చాలా కంపెనీల్లో డైరక్టర్‌గానూ, సీఈవోగానూ కూడా ఉద్యోగించారు. ఇలాంటి అద్భుత వేళల్లో… ఆనంద సమయంలో ఓ విశేషం జరిగిందట. ఇదియునూ సెల్‌ఫోన్‌లోనే విన్నదని ఇందుమూలంగా తెలియజేయడమైనది. అది ఏమిటంటే… ఓ కుర్రాడు ఇంజనీరింగ్‌ చదివాడు. వాళ్ల నాన్నగారు వ్యాపారవేత్త. మన హరగోపాల్‌ రామ్ గారి స్నేహితుడు. ఆ వ్యాపారవేత్త కుమారుడ్ని ఈ హరగోపాల్‌ గారి చేతిలో పెట్టి ”వీడ్ని మీరే తీర్చిదిద్దాలి” అన్నారు. ఆ కుర్రాడికి ఓ పాతిక లక్షలు లోన్‌ ఇప్పించి, ఆనక మరో మూడు కోట్లు రుణం వరకూ దాన్ని పెంచింది అక్షరాల ఈ హరగోపాల్‌ రామ్ గారే. బెంగళూరు సిటీ మధ్యలో ఆ కుర్రాడికి ఉన్న ఖాళీ స్థలంలో సాఫ్ట్‌వేర్‌ కంపెనీలు వెలిసి ఆ కుర్రాడికి నెలకు ఐదారు కోట్లు అద్దె రూపంలో రావడానికి ఈ సీఈవో హరగోపాల్‌ రామ్ గారి చలువే అని ఆ కుర్రాడు కనిపించిన వారందరికీ చెబుతాడని కర్ణాకర్నిగా తెలిసింది. ప్రస్తుతం బెంగుళూరులే ఉంటున్న ఈ హరగోపాల్‌ రామ్ గారికి కుమారుడు ముందే చెప్పాను కదా… సంస్కృతం అధ్యాపకుడు. కుమార్తె, అల్లుడు అమెరికాలో నాకు నోరు తిరగని కంపెనీ, ఊరులో ఉంటున్నారు. ఏంటో ఇదంతా రాసేసరికి నాకు మన అమలాపురం వారి గురించి రాస్తుంటేనూ, వింటూంటేనూ తెలియకుండానే గుండెలు ఉప్పొంగుతున్నాయి. ఇలా ఉప్పొంగడాన్ని జబ్బు అనరని, మహదానందం అంటారని కొందరు డాక్టర్లు చెబితే తెలిసింది. ఈ వారం మంచి ముత్యానికి నమస్కరిస్తూ…